Lennart geeft met onderstaande verslag een goed beeld van de voorbereiding en de uitvoering van een surfski tocht, samen met Ernst, in november 2022. De foto’s zijn van Ernst.
Als voorbereiding op het varen met de Surfski is het van belang waar de wind vandaan komt en met welke kracht. Een handige app hiervoor is Windfinder.
Het liefst wil je namelijk de golven opzoeken om daar mee te spelen. Schuin eraf of recht, de vaart pik je zonder veel energie op, 17km/uur is geen uitzondering. En het spel van het lezen van de golven maakt het zo leuk. De golven hebben afstand nodig om zich op te bouwen, dus bij aflandige wind moet je het verderop zoeken. Maar bij aanlandige wind uit het oosten is het bij Diamond Head, het eerste eiland wat je tegenkomt goed toeven. Bij geen wind geeft het aanhaken bij onze sloepvrienden ook de grootste lol. Er zijn zelfs boten die speciale golven maken voor wake boarders en ook peddelaars.
Het lichte gewicht, de slanke vorm en wendbaarheid door een roer maken de Surfski’s zo geschikt voor het surfen op golven.In feite is het een super sit on top kayak.
Graag neem ik jullie mee op een tocht van 6 november van vorig jaar. Dit is een route die met zuiden wind kan worden genomen.
Via de groepsapp heb ik afgesproken met Ernst. Op deze app geven we ook onze locatie door zodat we traceerbaar zijn. Werkt top wanneer iedereen inschakelt. De KNRM app is op open water natuurlijk ook een aanrader. Gelukkig heb ik nog geen aanspraak hoeven te maken op deze reddende engelen.
Het droogpak, zonneklep en reddingsvest zijn aan, banaantje en water mee, snelheidsmeters aan, go.
Direct voor het verenigingsgebouw begin ik met drills die de techniek ten goede komen.
Oscar Chaluosky heeft er na zijn actieve carrière zijn levenswerk van gemaakt. Ik zeg doen, het werkt. You tube staat er vol mee.
Voor de brug ben ik uitgedrilld en ga ik genieten van vaart, de techniek is 80% van de tijd waar ik op let tijdens het varen. Ernst volgt fantastisch en is rap in zijn V8 Epic Surfski. Ik zit in een Nordic kayak die ik zelf uit Rodstock heb opgehaald. Gelukkig zijn we beide in goede conditie, het is eerst straf wind tegen. Techniek is echt de sleutel om energie te besparen.
We gaan om de nieuwe opspuiting van IJburg heen en de golven beginnen zich met deze zuiden wind al aardig te vormen. Ik heb van tevoren Ernst verteld dat we links van de rode en groene boei moeten blijven wanneer we bij de vaargeul zijn. Daar komen schepen van hoog tonnage aan met een sneltreinvaart. Ik vermoed dat ze er op uit zijn je plat te varen. Ook deze keer doemt er ééntje op van rechts, beweegt de neus ten opzichte van de kant naar voren. Staat hij stil, of gaat hij naar achteren? Bij stil krijg je een botsing. Dit is moeilijk in te schatten wanneer de kant kilometers verder ligt.
Ik waag het erop en ga vol gas proberen ervoor te blijven. Ik haal tijdens het van de golven afglijden ook de golven weer in. De beste plek om in te steken is dan op de schouder, het lage deel. Zo verbind je de golven.
Stuurt die gast nu echt naar rechts? Ik zei het toch ze proberen je te grijpen.
Gelukkig voel ik wat extra golven van het binnenvaart schip… ik durf niet meer te kijken, hij is voorbij. Even omdraaien of Ernst er ook langs is. Gelukkig heeft ook hij zijn boot heel gehouden. Wanneer je de golven van de beroepsvaart tegen hebt, krijg je de klots en heb je een rodeosimulatie.
De golven zijn inmiddels na dit deel op z’n mooist.
We zijn op zoek naar de ingang waar je bij vogeleiland achterlangs tegen de wind in kan varen. Dan ben jij weer uit de grote golven. Uit ervaring weet ik dat op het eiland bosjes staan en op de nieuwe kade niet. Dit verraadt de ingang. Altijd prettig wanneer je hem weer in het vizier hebt.
Vogeleiland doet zijn naam eer aan, de zwanen zijn op trek. Je komt ze hier met honderden tegen. Natuurlijk ook duizenden koeten. Maar die vliegen minder mooi.
We varen met een grote boog om de vogels heen waar mogelijk. Toch rijst het plan om de zwanen vast te leggen, meestal zijn ze niet te houden. Al vragen we ze niet op te hoeven vliegen, we willen ze geen kwaad doen.
Ik vaar eromheen, Ernst vaart toch te luid… daar komen ze. Ik pak mijn camera en leg het allemaal vast. Dat dacht ik tenminste. Wanneer ik ontdek dat ik bij het goed vastpakken hem uit heb gedaan kan ik mijn afgrijzen niet verhullen. Kans verprutst.
We komen aan bij Vuurtoren eiland. Kijk uit want onderwater staat een vestingmuur om het eiland en carbon kan hier niet tegen. Meermaals mijn roertje aangetikt.
We steken door naar IJburg en bijna zijn we rond. Er wacht ons bij Rieteiland een Strava stuk van 700 meter. Zo zijn er een aantal rond onze club. Ik gooi er een eindsprint uit en met deze lengte en de duur van de totale ronde is het de test van techniek bij vermoeidheid. Het is ook nog tegen de wind in. Dit moet je wel beter maken in snelheid.
Bij de club aangekomen en na de verzorging van onze boten nuttigen we nog een kopje thee of choco en hebben peddelpraat. De horloges en apps worden uitgelezen.
We kijken alweer uit naar de volgende keer, gaan we voor Pampus, waar we heen en weer varen op de tegen de damwand ketsende golven. Anne leerde mij dat je beter wordt in alle omstandigheden wanneer je vooral die oefening doet. Hij heeft ons allemaal geweldig op sleeptouw genomen. Hoop dat hij er weer snel bij is.
Wie gaat er de volgende keer mee?