Ondanks de weersverwachting staan er klokslag 9:00 uur zeven enthousiaste vaarders bij KOIJ. Een half uur later vertrekken we richting Friesland. De verwachting voor vandaag is 5-6 Bft en neerslag maar we hebben er toch echt zin in.
Na een ruim uurtje door de Flevopolder rijden, komen we in het Friese Scherpenzeel aan. Een voormalig café is nu groepsaccommodatie. Wij zetten op de daarachter gelegen natuurcamping ons tentje op. Bij de koffie worden we door onze tochtleider getrakteerd op Friese specialiteiten die ons doen vermoeden dat men in deze streek vooral suikerbieten verbouwd.
Achter de camping is en kanosteiger waar een kanoroute door de Rottige Meente vandaan vertrekt. Eerst varen we de Scheene op, waarlangs prachtige huisjes en kleine boerderijen staan. De kleine steigers herinneren aan de tijd dat de melkbussen per boot werden opgehaald. Dit vaarwater is smal en wonderschoon.
We zien onderweg regelmatig ooievaars vliegen en hun nesten op hoge palen staan. Ik vermoed dat de baby’s voor grofweg half Nederland hier op luchttransport gaan.
Bij de Scheenesluis moeten we overtillen. De Jonkers- of Helomavaart (wat is dat toch met die dubbele namen hier?) is vervolgens een breder vaarwater. Even later varen we de Lende op richting Oldemarkt. De sloot loopt hier dood.
We blijken nagenoeg geen drank te hebben ingepakt dus loopt een delegatie op de Oldermarkse coöperatieve zelfbedieningswinkel af. De rest wacht een tijdje en even later varen we dezelfde route terug.
Heb ik al gemeld dat het al die tijd lekker waait en zo nu en dan regent? De wind neemt op enig moment flink toe en het begint erbij te hagelen. Dat is precies op het moment dat wij bij de Driewegsluis Nijetrijne aan wal willen. Er zijn maar drie van dergelijke sluizen in Nederland, er zijn sluisdeuren in drie richtingen omdat hier twee vaarwaters bij elkaar komen.
Nadat we allekanten langs en over de sluis zijn gelopen gaan we het naastgelegen restaurant binnen. In de hal en toiletruimtes verkleden we ons in burger. Alle natte spullen gaat in vuilniszakken en aan de kapstok. Het aanwezige publiek bekijkt het geïnteresseerd vanachter hun tafels. Wij worden in de andere zaal geplaceerd. Het toch wat middelmatige voedsel smaakte ons na de barre tocht natuurlijk goddelijk. Goede gesprekken en een enkel wijntje doen ons even vergeten dat we zo weer terug moeten.
Na het overdragen hebben we op de beschutte Scheene gevoelsmatig het grootste deel van de terugtocht gehad. Het blijkt toch nog een stukje varen.
Na aankomst proeven we van het locale huppelwater en bespreken we de ingrediëntenlijst. Gentiaanwortel zou volgens de Chinese geneeskunde helende kwaliteiten hebben. Het wonderworteltje blijkt in de bergen te groeien, die hebben wij in Friesland nog niet gespot. Uiteraard blijft de Amsterdamse herkomst van de Friese Beerenburg, waarvoor de inhoud van één van de twee flessen moet doorgaan, niet onvermeld. Het wordt tijd om te gaan slapen. De kerkklok blijkt ook ‘s nachts te slaan, merk ik nog een paar keer op, maar dan vertrek ik toch richting droomland.
Dag 2
Om 6:00 uur worden we gewekt door een prachtig zondagochtendzangvogelconcert. Het had van mij best iets later mogen aanvangen. Ik lees nog een paar bladzijden op de smartphone voor ik uit de veeren ga en krijg al snel ijskoude handen. Het was rond het vriespunt vannacht!
We schudden de druppels van de zeiknatte tenten en gaan ontbijten. Er wordt een beetje geklust aan de lijnen van één boot en een paar van ons laden alvast de andere boten op zodat we straks snel weg kunnen. Het kamp wordt afgebroken en de auto’s volgeladen omdat ons startpunt vandaag een paar kilometer verderop is. Maar niet voor het hoogtepunt van de ochtend: Kijkhut voor de niet-bestaande vogels van de Rottige Meenthe. Dit is, net als het concert van de wel-bestaande zangvogeltjes vanochtend geen gevolg van de Berenburg. Een creatieve meneer uit een nabijgelegen dorp heeft een heel vogelboekje bij-elkaar gefantaseerd compleet met illustraties. En met wat gulle giften is er een prachtig kijkhuisje voor neergezet.
Wij rijden naar Langelille waar een splinternieuw vakantieparkje staat waar onze tochtleider een huisje heeft. We vertrekken vanaf het strand achter de “strandlodges”. Het verschuiven van een zitkussen levert één van ons gelijk een nat pak op. Omdat dit geen droogpak was, wordt er nog even snel omgekleed.
Het Tjeukemeer is vlakbij maar vanwege het weer is toch voor de Tjonger (Kuinder in het Weststellingwerfs) gekozen. Het is een heerlijk stil watertje met mooie rietkragen. Staken geven de vaargeul aan, dit type betonning past goed in het landschap.
We varen net voorbij het oude sluisje in Schoterzijl waar tijdens een drijfdepauze de gevulde koeken worden rondgedeeld.
Op de terugweg klaart het op. We genieten op het terras achter het huisje van een bord soep en van de zon. Omdat we morgen weer aan het werk mogen, hijsen we ons toch maar weer uit de lounche set en aanvaarden de terugtocht. We zijn net voor de avond weer afgeladen. Na een top weekeindje nog een lekker avondje thuis. De plannen voor een volgend weekeinde (Vinkeveense plassen e.o., niet verklappen) zijn al gesmeed.
