Het begon zoals alle grootse expedities: met een groepsapp vol emoji’s, grappen en de onvermijdelijke vraag “moet ik het ticket uitprinten?” en “is er nog plek op de trailer?” De voorpret was tastbaar, zelfs digitaal. Maar dan… de wekker om 6:00. Want om 6:45 moesten de boten opgeladen worden. Vroeg? Zeker. Enthousiast? Absoluut. Functionerend brein? Nog niet helemaal.
Gelukkig was daar Eelco, held van de ochtend, die de trailer reed alsof hij geboren was met een dissel in zijn hand. Twaalf boten gingen mee op de trailer, zes boten werden op eigen gelegenheid vervoerd. De fietsers onder ons kwamen bijna gelijktijdig met de trailer aan, waardoor we gelijk konden afladen.
Bij KVZ werden de tickets gescand voor we met de boten het terrein op mochten en kregen we een exclusieve kanosaluut-pet. Niet zomaar een pet, maar een magische toegangspas tot het clubterrein. De tocht begon via de oostelijke IJlanden, waar we een sluisje tegenkwamen dat zo smal was dat je de adem moet inhouden om erdoor te passen. Eén voor één, als peddelende pinguïns, wurmden we ons erdoorheen.
Dan: wachten bij de Comandeursbrug. Niet met z’n tienen, maar met 300+ boten van drie locaties. Het was als een file, maar dan op water, en met minder claxons. Bij het startsignaal schoten we richting het Muziekgebouw en de IJhaven in – waar ander vaarverkeer anderhalf uur werd tegengehouden. Sail was even helemaal van ons. Sorry, rondvaartboot met toeristen.
Vanaf het water was het spektakel ongeëvenaard. De kade was zaterdag onbegaanbaar, dus wij hadden vanochtend de beste plek. Tall ships, marineschepen, een duikboot (!), en varend erfgoed zo ver het oog reikte. Een walhalla voor botenliefhebbers, en een visuele traktatie voor iedereen met een zwak voor zeildoek en patrijspoorten.
Het weer was perfect: zon, geen wind. Voor zeilers misschien een drama, maar voor kajakkers een droom. Er waren ook drakenboten – een soort peddelende fanfare met gebrul en getrommel. Eentonig ritme, maar anders gaat het mis. Misschien iets voor onze club? Al moeten we dan wel oefenen op het brullen.
Na een dag vol pracht en praal, keerden we voldaan maar hongerig terug naar de club. Boten opladen, terug naar IJburg, en dan… Sail Out op tv of langs de kade. Een waardige afsluiter van een magische dag. Tien jaar moesten we wachten, maar we hebben genoten met volle teugen.
Over vijf jaar weer. Maar dan met een drakenboot!
